Category: شعر

همچنان شب ک شمشیر ز گیسوی شما آخته بودیا مث روز ک از روی تو بر چشم ترم تاخته بود همچنان خوشه ی امید درون صدف صاف نسیمک ب مژگان هوا خربزه انداخته بود چو خروسی ک سر صبح فلک اربده زدیا چو پروانه ک رنگ از پر خود باخته بود غم تو صحبت امروز… Continue reading مثل سکوت

خورشید ماه رویم، بشنو ز “دل” پیامیفرصت شمار جانا، هر فرصت سلامی زهر عبور یک دوست، هرچند تلخ باشدبرهاند از غم عیب، تلخ درون جامی طوفان غم به ساحل، کشتی نشسته بر گلآهی نشسته بر دل، بردار خسته گامی از خنده ی رفیقان، یا رحم از رقیبانبگذر، که این بهاران، باشد خیال خامی دل برخدای… Continue reading برای خورشید

دوباره شب شد و دلم، هوای بودن توهدوباره قلب کوچکم، واسه سرودن توه تو در حصار ذهن من، و من به حصر ذکر توتو بی حیال هرچه من، و من به ذکر فکر تو نفس مفس ترانه ها، به یاد اون دقیقه هاپر از تبسم توه، شقایق و شقیقه ها نوای راست پنج تو، نوا… Continue reading نوای راست پنج

نیازی به بودن کنار تو نیست من این بازی ساده را از برم میان من و باغ چشمان تو گذشتست این بار آب از سرم ببین مرغ بی تاب این خاطرات گل تیغ تیزم، ببین پرپرم! Mohammad Hossein Ebrahimzadeh محمد حسین ابراهیم زاده

صبح سحرگه زود آتش گرفته بی دود بر چشم، ژاله مسعود فارق ز وضع موجود در اجتماعِ پر “بود”  تنها، “نبود”، کم بود. یک فرصت طلایی آغاز آشنایی فنجان برای چایی ای مهربان کجایی حرفی پر از جدایی برخواست آتش از دود با خاطرات یاران ساعی و دل خرامان در عمق روز باران بی سایه… Continue reading صبح سحرگه زود

وقتی که مرا خواب در آغوش کشیده وقتی به لبت، میوه ی یک بوسه رسیده وقتی کمر همت من گشته خمیده یا رشته ی فکرم، گرهِ کور،تنیده وقتی که ز تو، رنگ ز رخسار پریده از محبس افکار، دگر، بال رهیده جان در طلب مهر تو “جان کاه” خریده از دیده شده اشک روان، زانچه… Continue reading آن وقت …