هر یکی را بیاموخته که غذای خویش چون به دست آورد. مثل تو چون مورچه ای است که در قصر ملکی سوراخی دارد جزء غذای خویش و یاران خویش چیزی نمی بیند .اگر خاهی به درجه مورچه غنائت کنی می باش وگرنه راحت داده‌اند تا در بستان معرفت حق تعالا تماشا کنی و بیرون آیی .دیگران زبان نقد او و پنجره های هستند که در برابر دیده گان پرسشگر وی کشوده شده است .آنها مثل آیینه همان قدر که خوبی ها را پیش چشم می آورند عیب‌ها را هم به ما می نمایانند. انسان بی دوست همواره غمگین است به بیان دیگر تنهایی یکی از سنگین ترین مثاعب است .رسول اکرم -صلی الله الیه و آله می فرمایند انسان بر دین و آیین دوست و همنشین خود است صناعی غزنوی می گوید…
امّا در میان تمامی حواس مطمئن ام که حس بینایی باید لذّت بخش ترین حس باشد بویژه این یافته ها برای کسانی بکار می رود که در بزرگسالی بینای خود را از دست داده‌اند آنها همه چیزهای دیدنی و شنیدنی را بدون توجه، حس می کنند.
پس جواب خود بگوید بر وجحی که در متقدم طعن نکند و در مهاوراطی که به حضور او میان دو کس رود خوز نمایید و اگر از او پوشیده دارند اصتراغ سمع نکند .دائیه ای در باطن من پدید آمد که به هیچ وجه در آن حالت که اندر بودم راضی نتوانستم بود. از این دید، میهن برای همۀ هم پیوندگان و باشنده گان مادرانه رفتار میکند .بدخواهان دست ستم به سوی این مهره آشیان وطن دراز کرده‌اند برای من گذر فصل ها و حرکتی که با نوک انگشتانم احساس می کنم نمایش مهیّج و پایان ناپزیر است.
انسان تحت تاثیر رفتار و کردار دوست قرار می گیرد و رفیق بد عامل ویرانگری و یار و همدم نیکو خصال باعث شکل گیری و پرورش شخصیت متعالی انسان است .سرفاًاز طریق لمس کردن توجهم را جلب می کنند.لطافت برگ را حس می کنم.عاشقانه دست هایم را بر روی پوست صاف یا پوستۀ زبر و درهم و برهم درخت می کشم.