انسان

بازیگرم و نقش تئاترم همه حرف است	تاثیر پذیری من از سایه و برف است
گاهی بشوم دستخوش عشق فلان فرد	گاهی بشوم سنگ دل و آهن و خونسرد
گه تیر زنم بر قدح سرخ و سر شاه	گه کافرم و نیست سرم در طلب راه
گه نوح شوم رفته جهان یکسره در آب	فرعون بشوم قاتل خود یافته در خواب
گاهی خوزه ام ، صندلی ام ،گاه دکارتم	گه جار چیم طبل زنم ، اتیکت و کارتم
شوریده ی ره چون برسد جاهل شهرم	در مجمع خوبان ادب عالم دهرم
نقشم نکند نقش دگر درخور تاثیر	ذهنم نکندآنچه بگویم به تو درگیر
هر بار شود بازی من بهتر و بهتر	هر نقش پذیرم شده سلطان ، نشود، خر!
از جمع تماشاچی خود رنگ نگیرم	باشند چه بهتر ، نبود بنده نمیرم!!
اصلا اگرت راست بخواهم که بگویم	جز صحنه و همکار از این پرده نجویم
هرگز نرود صحنه ی ما پرده ی پایان	خوابیدن نقشی بدهد بر دگری جان
انسانم و روحم به مثل کاسه و ظرف است	بازیگرم و نقش تئاترم همه حرف است

وبلاگ شخصی محمد حسین ابراهیم‌زاده اصفهانی