وقتی بحث رقابت پیش میاد، همه میدونن باید مزیت رقابتی داشته باشن تا بتونن سهم بیشتری از هدف رو کسب کنن. شرکت‌های رقیب سر سهم بازار با هم رقابت می‌کنند و دو مدیر در بیشتر شدن اعتبارشون جلو مدیر عامل. شرکتی که مثلا قیمتش ارزون تره مشتری بیشتری جلب میکنه و سهم بازارش بیشتر میشه. مدیری که کارش بهتره و بهتر می‌تونه صحبت کنه و کارش رو ارائه بده بهتر می‌تونه اعتبار کسب کنه. دانشجویی که سر کلاس فعال‌تره توجه بیشتری از سمت استادش میگیره.
خرب،طبق معمول آزمایش علمی، میخوایم شرایطرو برابر بگیریم تا در باره مزیت رقابتی بتونیم تحقیق کنیم. دو شرکت همه چیزشون برابره فقط طراحی محصول یکی از شرکت ها بهتره.،یا دو تا مدیر همه کاراشون مثل همه فقط یکی بهتر صحبت میکنه. اولین کاری که رقیبش بعد از دیدن اثر این مزیت رقابتی میکنه اینه که بیاد و تقلیدش کنه. شرکت دوم طراحی محصولش رو عوض میکنه و مدیر دوم لغات استفاده شده توسط اولی رو یاد میگیره و تکرار میکنه.
در این میان استاد بزرگوارم جناب آقای دکتر مبینی (باور کنید روم نمیشه وگرنه مینوشتم علیه السلام ) یه جمله کلیدی فرمودند:
اگر مزیت رقابتی شما در فرایند سازمانی شماباشد،غیر قابل تقلید خواهد بود.
مثلا در فرایند های سازمانی شرکت اول واحد بازاریابی قسمت ارتباط با مشتریان، هر روز بازار و جامعه رو مانیتور میکنه و متوجه تغییر ذاعقه مصرف کننده و تغییر سلیقه رنگ و طراحی اون میشه. یا مثلا مد گرایی جامعه رو آنالیز میکنه و با توجه به قسمت بندی مشتریان طرحی که بیشتر مد نظر و مورد اقبال جامعه خواهد بود رو انتخاب میکنه. طرحشم میره ثبت میکنه. حالا شرکت رقیب حتی اگر سعی در تقلید این طرح داشته باشه همیشه ی قدم عقبه و مطمئنا هرگز طرحش به خوبی اون اولی نمیشه. حتی اکر کل واحد طراحی محصول یا حتی بازاریابی شرکت اول رو هم استخدام کنه باز هرگز شبیه اون نخواهد شد.
مدیری که سخن وره اگر شم شاعری داشته باشه،گزینش کلاتش و چینششون کنار هم با توجه به مخاطبش خواهد بود و مدیر دوم حتی اگر تقلید کنه این تقلیدش توی چشم میاد و اعتبار لازم رو برای اون به همراه نخواهد داشت.
البته توجه بفرمایید در دنیای واقعی ما نمیتونیم شرایط رو یکسان در نظر بگیریم و ممکنمه شرایط دیگه ای هم بر جامعه حاکم باشن. مثلا مدیر دوم فقط کافیه پسر مدیر عامل باشه. حاا اگه تونستی تقلید کن!!!