مارا زمانه گر شکند ساز می شویم

با شعله های سرخ هم آواز می شویم

گاهی به سوگ خویش نوشتیم مرثیه

گاهی براه عشق غزلساز می شویم

در شعر و در غزل ز برای نگار خود

محو نیاز دلبر طناز می شویم

گاهی برای آنکه بخندی برای تو

از طنز ها سروده و طناز می شویم

ما اهل درد و شعر و شعوریم، شاعریم

ما منشا و شروعِ صد آواز می شویم

“آن نخل ناخلف که تبر شد زما نبود

مارا زمانه گر شکند ساز می شویم”

شعر از : صائب تبریزی