بسم الله الرحمن الرحیم
برخی انتخاب ها هستند، ک همه سرنوشت آدم بهشون وابستس. انتخاب تیم نیس توش. یا بستنی. یا هندونه. یا حسین. ولی انتخاب رشته دانشگاه یکیشونه. انتخاب شغلم هس اما شلغم نیس. همسر و دوستم هس. مهم تر از همه، انتخاب اینه که من کی ام. آیا ولد مقتضی زمانم یا والدش. آقا ی عمر آی تی کار میکردی؟ برنامه نویس بودی؟ خو هنوز میخوای برنامه بنویسی؟ یا بزرگ شدی؟ اصن کلن، تا دیروز معتقد بودی زمین سه گوشه، خدا و وطن، خونواده و رفیق. حالا خو دیگه ب نظرت اون جور نیس. خو بشکن تخمتو. غورباقه یا با غه تم قورت بده و ب دنیای جدید وارد شو.

هر زمان نو می شود، دنیا و ما
بی خبر از نو شدن، اندر بقا
پس تو را هر لحظه، مرگ و رجعتیست
مصطفی (ص) فرمود دنیا ساعتیست
آزمودم مرگ من در زندگیست
چون رهی زین زندگی پایندگیست

خو البته هر مرگ و رجعتی هم یک سری عذابایی داره ک وابستس ب نحوه دل بستگی شما ب زندگی قبلیت.
باید ببینی وابسته شدی چقدر
زندگیتو اون جوری پی ریختی چقدر
حالا دندوناشون، چقدر
استخوناشون، چقدر
والا …
حالا انتخابتو کردی؟ خو هنو مطمئن نیستی که. ببین همیشه ذهنیت ما عالی تر از عینیتمونه. کلا حقیقت خوشگل تر از واقعیته. اوناییم ک میگن حقیقت تلخه از تهش خوردن چون واقعیت تلخه. هم تلخه هم زبیر. قبل از کندن، خوب جوانب امرو بسنج. اجسام از آنچه در آینه میبینید ب شما نزدیک ترند. ی مدت موازی کار کن. بسنج. ببین واقعا عرضشو داری؟ ب خودت بگو. ب کسی نگو. مشورت کن. خودتو قانع نکن. ببین جدی اینا رفیقتن؟ یا فقط میخوان وزنه رو واس خودشون سنگین کنن؟ تو تیمشون آدم بذارن پولتو بخورن حمالی ازت بکشن بعدم بگن هیچ کاری نکردی؟
امروز منت خدا انتخاب رشته ارشد کردیم. اوردر بای
اول رشته
دوم روزانه
سوم دانشگاه
دیگه امید خدا. این بذر سه چار ماه دیگه میاد بیرون بی بی نیم که چی چی بیشد آ بااا. ی دو سالم میوه دادنش طول میکشه.
دیگه امید ب الله